W świecie zdominowanym przez żyjące w harmonii małpy ludzie zostali zepchnięci na margines. Gdy nowy przywódca małp buduje swoje imperium, młody samiec wyrusza w niezwykle trudną podróż, która zmieni jego dotychczasowe wyobrażenie o przeszłości, a nowe decyzje wpłyną na przyszłość zarówno małp, jak i ludzi.
Maggie jest dzielną wombatką, która w przebraniu superbohaterki przeczesuje miasto w poszukiwaniu złoczyńców i ich niecnych występków. W ostatnim czasie ma mnóstwo roboty – ale to nie ze względu na przestępców, których jest rekordowo mało, tylko z uwagi na drobne przysługi, o które proszą mieszkańcy metropolii. Całe dnie spędza na pomaganiu w udrożnianiu kanalizacji czy składaniu zeznań podatkowych, zamiast zająć się starym dobrym ratowaniem świata. Przychodzi jednak dzień, w którym znowu potrzebna będzie jej prawdziwa moc! Oto zły geniusz technologii planuje uwięzić wszystkich mieszkańców miasta w „idealnej” jego zdaniem symulacji komputerowej i odciąć ich od realnego życia. Maggie ani jej pomocnik Ptyś nie mogą na to pozwolić i ruszają na misję, aby uwolnić mieszkańców. Żadna wirtualna rzeczywistość nie może się bowiem równać z pięknem i dobrem prawdziwego świata!
Tashi, była gwiazda tenisa, zostaje trenerką swojego męża, który aby przerwać pasmo porażek musi zmierzyć się na korcie ze swoim byłym najlepszym przyjacielem, a przy tym byłym partnerem żony.
Podczas szalejącej burzy śnieżnej tajemniczy obiekt spada z nieba i przebija ścianę nowojorskiego apartamentowca. Zawiera on jajo, z którego wykluwa się nieznany gatunek pająka. Stworzenie zostaje odkryte przez dwunastoletnią Charlottę, która w tajemnicy przed rodzicami ukrywa swoje znalezisko. Dokarmiany przez nią pająk szybko rozrasta się do gigantycznych rozmiarów, a jego apetyt pozostaje nienasycony. Kiedy w budynku zaczynają ginąć zwierzęta i ludzie, Charlotta i jej bliscy stają do nierównej walki z wygłodniałą bestią. Czy mają jakiekolwiek szanse w starciu z obcą istotą, która posmakowała już krwi i ludzkiego mięsa?
W trakcie letniej wyprawy w Tatry Waldek odkrywa, że jego ojciec mieszka w okolicy i postanawia go odnaleźć. Wraz ze Staszkiem wyruszają na poszukiwania, podczas gdy Delfina musi dochować tajemnicy i ukryć prawdę o zniknięciu chłopców.
Gdy młoda zakonnica odkrywa, że jest w ciąży, w jej klasztorze zaczyna się mówić o cudzie. Wkrótce zaczyna ona jednak podejrzewać, że została wybrana do wypełnienia misji, która może doprowadzić ją do zguby.
Historia dziewczynki, która odkrywa, że może zobaczyć wyimaginowanych przyjaciół wszystkich, których zna. Co robi z tą supermocą? Wyruszy w magiczną przygodę, aby połączyć zapomniane istoty fantastyczne z tymi, dla których są ważne.
Książę Paul Atryda przyjmuje przydomek Muad'Dib i rozpoczyna duchowo-fizyczną podróż, by stać się przepowiedzianym w proroctwie wyzwolicielem ludu Diuny.
Przez pogrążone w krwawej wojnie domowej Stany Zjednoczone przedziera się grupa dziennikarzy, by w Waszyngtonie przeprowadzić ostatni wywiad z prezydentem.
Młoda Amerykanka zostaje wysłana do Rzymu, by rozpocząć życie w służbie Kościoła. Na swojej drodze napotyka mroczne siły, przez które zaczyna kwestionować swoją wiarę i odkrywa przerażający spisek mający na celu sprowadzenie na świat zła wcielonego.
Komendant obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau Rudolf Höss i jego żona Hedwiga próbują ułożyć sobie rodzinne życie w domu z ogrodem, który znajduje się tuż obok obozu.
Jędrek, młody chłopak który przeżył piekło łagru, opuścił z armią Andersa Rosję i trafia do II Korpusu, który przygotowuje atak na klasztor na wzgórzach Monte Cassino.
Dwoje uczniów niezwykłej szkoły musi współpracować z magicznymi zwierzętami aby rozwikłać tajemnicę dziwnych dziur, które pojawiły się na terenie szkoły.
Weteran wojenny postanawia zbudować kolonię na nieurodzajnych wrzosowiskach jutlandzkich. Uzyskując zgodę króla, jego wrogiem staje się lokalny właściciel ziemski.
Eksploracja twórczości Anselma Kiefera, malarza i rzeźbiarza, który poprzez swoją sztukę konfrontował niemieckie społeczeństwo z dziedzictwem III Rzeszy.
W przepięknych okolicznościach przyrody rozkwita niezwykła znajomość dorastającej dziewczynki i czarnego jaguara. Połączeni zdumiewającą więzią przyjaciele, dadzą wszystkim niezapomnianą lekcję zaufania, szacunku i ekologii oraz pokażą, że przyszłość planety i ochrona dóbr naturalnych jest – jak nigdy – w naszych rękach.
Młoda balerina opuszcza Teksas, by dołączyć do Baletu Bolszoj. Pracując z legendarnej nauczycielką, musi przekroczyć granice swojej fizyczności oraz psychiki, aby zrozumieć, co oznacza być najlepszą.
Rijksmuseum i Mauritshuis organizują wystawę przedstawiającą arcydzieła Vermeera. Dyrektor muzeum i kuratorzy oprowadzają po wystawie, przedstawiając nowe badania na temat procesu artystycznego Vermeera.
Haratyk, nie mogąc liczyć na pomoc władz, uruchamia z mieszkańcami wioski tartak. Gdy przedstawiciel partii oświadcza, że jest to własność ludu, którą trzeba zwrócić, górale niszczą swoje dzieło i idą do lasu, gdzie tworzą oddział partyzancki.
Historia Nicholasa Wintona, który w czasie II WŚ zorganizował transport 669 żydowskich dzieci z Czech do Wielkiej Brytanii. Pół wieku po wojnie spotkał się z ocalałymi osobami w programie telewizyjnym.
Klara Muu i Gavin, czyli para rezolutnych detektywów, musi rozwiązać kolejną zagadkę! Tym razem gra toczy się o dużą stawkę, bo zniknęło magiczne nasiono, które może uratować Krowie Wzgórze. Kto je ukradł i jaki miał w tym interes?
W 1933 roku w Korei pod japońskim panowaniem piątka podejrzanych zostaje zatrzymana w hotelu, gdy władze szukają tajemniczego przywódcy rebeliantów, znanego jako Duch. Rozpoczyna się emocjonująca gry o przetrwanie, w której każdy staje się podejrzany.
Haru ratuje życie kotu, który w podzięce zabiera ją do swojego królestwa. Sprawy komplikują się, gdy władca krainy proponuje dziewczynie małżeństwo ze swoim synem.
Arthur towarzyszy grupie rabującej groby i handlującej starożytnymi znaleziskami, choć sam nie szuka zysku ani przygody. Niczym Orfeusz, ma nadzieję odnaleźć w zaświatach to, co utracił.
Katak bardzo chce dorosnąć, ale nadal wygląda młodziej od rówieśników. Do tego mało kto wierzy, że jest samodzielny. Niezwykła oceaniczna podróż obróci jednak jego życie o 180 stopni. Nadszedł czas, aby podbić wielką Północ!
Zrzędliwy nauczyciel historii zostaje w szkole podczas przerwy świątecznej aby pilnować uczniów, którzy nie mogą wrócić do domu. Wśród nich jest sprawiający problemy Angus.
Bea i Ben wyglądają na idealną parę, ale po niesamowitej pierwszej randce wydarza się coś, co sprawia, że ich ognista atrakcja staje się lodowato zimna - aż do momentu, gdy niespodziewanie spotykają się na weselu w Australii. Robią więc to, co zrobiłoby dwoje dorosłych - udają, że są parą.
Terry Masear w swoim domu i pięknym ogrodzie w Los Angeles prowadzi klinikę dla najmniejszych ptaków na świecie - kolibrów. Te drobne fascynujące stworzenia są tu przywożone z całej Kalifornii. Obrazy kolibrów, przypominających duszki z bajki połączone z pięknymi zdjęciami naturalnego środowiska, podkreślają główną tematykę filmu - odporność na ciosy zadawane przez życie i proces uzdrawiania ciała i duszy. Film, inspirowany napisaną przez bohaterkę książką "Fastest Things on Wings", ukazuje niezwykłą więź, jaką ma autorka z ptasimi podopiecznymi. Każdy z nich ma własne imiona, indywidualne cechy charakteru i osobowość, a ich opiekunka zwraca się do nich niezwykle bezpośrednim językiem. W tym filmie te delikatne, kilkugramowe stworzenia rosną w oczach widza, a opieka nad nimi jest nie tylko sposobem na życie, ale również formą ratowania natury.
Mistrzostwa świata kobiet w piłce nożnej po raz pierwszy zostały zorganizowane przez FIFA w 1991 roku. To wydarzenie postrzegamy jako oficjalny początek nowej ery w historii sportu, ale czy słusznie? 20 lat wcześniej odbył się w Meksyku pierwszy turniej zespołów kobiecych, który został zapomniany i wymazany z kart historii. Fakt, że zdecydowana większość fanów piłki nożnej nie wie nic o Copa 71 świadczy o tym, jak niewygodnym wydarzeniem była dla władz światowego futbolu. Turniej zorganizowano i rozegrano w blasku fleszy oraz kamer telewizyjnych, z udziałem sponsorów, gdzie rok wcześniej odbyły się finały mistrzostw świata mężczyzn. Podczas imprezy zawodniczki traktowane były przez media jak gwiazdy rocka. Film odkrywa przed nami bogactwo archiwalnych materiałów dotyczących turnieju, nazywanego Pucharem Świata Kobiet, w którym wzięły udział zespoły z Argentyny, Meksyku, Danii, Włoch, Anglii i Francji. Mecze na słynnym stadionie Azteca zgromadziły 100 000 widzów, co do tej pory było nieosiągalne na zawodach sportów kobiecych. Poznajemy bohaterki tamtych meczów, które do tej pory nie miały okazji do podzielenia się wspomnieniami z szeroką publicznością. Zdradzają, co działo się na boisku i poza nim. Często, w swoich miastach i rodzinach, spotykały się z seksizmem i lekceważeniem. Pomimo dyskryminacji, spełniły swoje marzenia na oczach całego świata. Te kobiety odkryły, czym są władza, wolność i spełnienie. W filmie występują również złote medalistki igrzysk olimpijskich w piłce nożnej: Brandi Chastain i Alex Morgan a za jego produkcję odpowiadają między innymi Venus i Serena Williams.
Żyjemy w wirtualnym i płynnym świecie. Jedno kliknięcie dzieli nas od innych. Kontaktujemy się ze sobą w każdym momencie i z dowolnego miejsca na Ziemi. Czy jednak to, co widzimy w sieci, jest prawdą? W Internecie istnieją miliony deepfake’ów, a 90% z nich to nieautoryzowana pornografia: pliki audio, wideo lub obrazy, które zostały stworzone przez sztuczną inteligencję i są trudne do odróżnienia od oryginału. Film opowiada o młodej studentce Taylor (jej tożsamość została celowo zmieniona), która stała się ofiarą deepfake’ów. Pewnego dnia znajduje w sieci film pornograficzny ze swoim udziałem. Policja nie reaguje, a ona nic nie może z tym zrobić. Cyfrowe prawo w tym zakresie nie istnieje. Z pomocą eksperta i koleżanki postanawia zbadać prężnie rozwijającą się internetową kulturę mizoginistycznych geeków, którzy wykorzystują pornograficzne kłamstwa do terroryzowania kobiet. Ustawodawstwo nie nadąża za rzeczywistością, liczba deepfake’ów podwaja się co sześć miesięcy. Ofiary milczą ze wstydu, mają myśli samobójcze, a fałszywe materiały niszczą ich prywatne i zawodowe życie. Film jest przestrogą na temat niewłaściwego wykorzystania AI. Pokazuje też, jak można zmienić tę samą technologię w narzędzie, które pozwala na odzyskanie skradzionej tożsamości.
Jezus, rozpoczyna swoją misję dokonując wielu cudów. Ludzie, którzy go spotykają, jeszcze nie wiedzą, że to początek globalnej rewolucji, która rozpocznie nową erę w historii i na zawsze zmieni świat.
Planujący wesele Alice i François zwołują spotkanie rodzinne spotkanie, na którym namawiają wszystkich do przeprowadzenia testów DNA. Niektórzy odkrywają, że ich pochodzenie nie jest tak jednoznaczne, jak sądzili...
Grupa licealistów z tej samej klasy wyjeżdża na obóz letni. Jest wśród nich 18 -letni Milan. Jest też Anna i Kolega Milana – Dani. Między tą trójką zaczyna tworzyć się uczuciowy trójkąt, który jest okazuje się trudny do rozwiązania. Wakacje kończą się i każdy odjeżdża w swoją stronę. Po roku klasa wraca w to samo miejsce. Ale już bez Milana. W międzyczasie popełnił samobójstwo. Młodzież za wszelką cenę próbuje znaleźć odpowiedź na pytania: czy można było uniknąć tej tragedii? Dlaczego nikt nie widział co się działo z Milanem? Dlaczego nie poprosił o pomoc? Jak żywi mają sobie poradzić z tym co się stało?
Założony w 2005 roku YouTube szybko stał się jedną z najpotężniejszych internetowych platform umożliwiających demokratyczne upublicznianie filmów w Internecie i wkrótce... maszynką do zarabiania pieniędzy. Zapewniając łatwy i szybki dostęp do wiadomości czy rozrywki, jest również źródłem dezinformacji. Film pokazuje blaski i cienie serwisu oraz to, jak korzystanie z niego zmieniło nasze życie. Jak mądrze korzystać z tego serwisu i z innych mediów społecznościowych? Co musimy wiedzieć, aby ustrzec się przed manipulacjami?
Aby uniknąć konsekwencji aktu wandalizmu Arek pomaga w odmalowaniu kościoła. Wkrótce ukrywają się tam jego przyjaciele, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie.
Film ukazuje ciągnącą się przez dekady batalię prawną mieszkańców Masafer Yatta na Zachodnim Brzegu o zachowanie swojej wioski. Widzimy ich codzienność, która naznaczona jest niesprawiedliwością i upokorzeniami. Palestyńsko-izraelski filmowy kolektyw kręcił wydarzenia w wiosce przez pięć lat, korzystając przy tym z wcześniejszych nagrań mieszkańców. Zarejestrował filmowe świadectwo wielu prób wyrzucenia mieszkańców wioski i krwawych aktów przemocy popełnionych przez izraelskie wojsko i osadników. Adra - prawnik i dziennikarz, który urodził się i wychował w Masafer Yatta oraz Yuval Abraham - żydowski dziennikarz tworzą duet. Każdego dnia starają się pomóc mieszkańcom Masafer Yatta i opowiedzieć światu o ich tragedii. Ich pierwsze spotkanie udowodniło, jak bardzo ich sytuacja różni się od siebie, choć żyją przecież w tym samym kraju. Adra nie może się przemieszczać, jest szpiegowany, a jego dom często przeszukują izraelskie władze. Yuval może bez przeszkód jeździć po kraju i ma pełną swobodę działania. Film nie proponuje gotowych rozwiązań, stając się bardzo aktualnym wołaniem o równość.
Film zaczyna się jak bajka w nowoczesnym stylu. Dwie młode dziewczyny, Ida i Minka, niczym syreny pływają w leśnym jeziorze. Widzimy je jako część natury, zresztą one same również się tak czują. Bajka szybko się kończy, gdy muszą stawić czoła wycince drzew. 22-letnia Ida staje na czele aktywistów walczących o przetrwanie dziewiczej natury w Finlandii, gdzie 90% powierzchni lasów to już lasy uprawne. Udaje im się usiąść przy jednym stole z przedstawicielem biznesu. Ale jak przekonać swojego dziadka, że dalsza eksploatacja lasów, jak do tej pory, jest proszeniem się o katastrofę? Różnice generacyjne są duże. Walka staje się już walką kulturową. Biznes i politycy próbują przedstawić nasze bohaterki jako przykład obywatelskiego nieposłuszeństwa. Ale gdy zarówno historia, jak i przyszłość są po twojej stronie, nie możesz się poddać.
PIES zamieszkujący Nowy Jork ma dość samotności i ulega słodkiej obietnicy telewizyjnej reklamy. Niebawem jego życie nabiera barw dzięki dziecięcej ciekawości przyjaciela - ROBOTA.
Łatwo jest zmierzyć życiowe sukcesy osobistymi i zawodowymi dokonaniami. Trudniej, gdy podliczamy nie tyle porażki, co projekty nieskończone, nierozpoczęte, choć rokujące. Reżyser właśnie z tej drugiej perspektywy tworzy film-autoportret, z którym może utożsamić się wiele osób z Generacji X. Po początkowym sukcesie jako reżyser filmów dokumentalnych, przyszły trudniejsze czasy. Trzeba było zmniejszyć ambicje, żeby utrzymać rodzinę. Gdy Chris patrzy wstecz, decyduje się na próbę ratowania legendarnego miejsca swojej młodości – sklepu płytowego Flipside, który przypomina już bardziej muzeum. Jednocześnie przegląda na dyskach niedokończone projekty dokumentalne, które z upływem czasu tylko zyskują i wzruszają. Z humorem i nadzieją zadaje życiowe pytania, a my widzowie razem z nim na nie odpowiadamy.
Dzień po tym, jak wojska amerykańskie opuściły Kabul, talibowie przejęli Hollywood Gate - opuszczoną bazę Amerykanów. Ogłosili, że była to baza CIA. Znaleźli tam olbrzymie zasoby uzbrojenia: od karabinów po helikoptery i samoloty, których nie zdążono zniszczyć. Pochodzący z Egiptu reżyser otrzymuje pozwolenie od talibów, aby uwiecznić historyczny moment ponownego przejęcia przez nich władzy w Afganistanie. Reżim powołał głównodowodzącego sił powietrznych - Malawi Mansoura. W filmie obserwujemy, jak organizuje siły powietrzne. Inny bohater - Muhtar, doświadczony bojownik, chce podbić cały świat w imię swoich przekonań, ale na razie marzy o karierze wojskowej w Hollywood Gate. Film, przy pomocy spektakularnych zdjęć, dokumentuje na przestrzeni roku transformację fundamentalistycznych bojówek, które zamieniają kraj w efektywny reżim militarny. Talibowie widzą w reżyserze filmu narzędzie ich propagandy. Film pokazuje wydawałoby się trywialne momenty i sceny. Reżyser czasami wyłącza kamerę, ale nie wyłącza dźwięku.
Asia i Marek po studiach kupili stary dom tuż przy wschodniej granicy Polski - w Puszczy Białowieskiej, najstarszym lesie Europy. To ich mały raj - miejsce, w którym ich dzieci miały bezpiecznie dorastać z dala od problemów współczesnego świata. Dla Marysi, Ignacego i Franka las jest drugim domem, oswojonym i niebudzącym lęku. Ale pewnego dnia las się zmienia. Pojawiają się w nim Obcy, Inni, Uchodźcy - niechciani i w Polsce, i w Białorusi. Cała rodzina im pomaga, mimo że polskie prawo tego zabrania, bo jak można zostawić drugiego człowieka bez pomocy?
Sr (czytany jako syrr) to hieroglif egipski opisujący żyrafę. To najwyższe żyjące zwierzę zamieszkuje Ziemię od 20 milionów lat. W filmie występuje jako element mitu, baśni, historii naturalnej i politycznej. Jest łącznikiem prawdziwie epickiej historii rozciągniętej na tysiąclecia i kontynenty. Mozaika kultur, zdarzeń i miejsc podana nam jest w swobodnej formalnie opowieści. Odwiedzamy między innymi wybrzeża Nilu, fabrykę ceramiki nieopodal Pekinu, wyspę na Filipinach, chroniony sejf w Nowym Jorku, góry na Saharze, amerykańskie lotnisko wojskowe w Nigrze, a nawet debatę rabinów. Symbolicznie figura żyrafy pomaga nam zrozumieć świat, w całym jego pięknie i skomplikowaniu. Trajektorie tematów wędrują od egzotyki, poprzez dzieła sztuki, do reliktów kolonializmu. Od relacji władzy do relatywności naszej wiedzy. Obrazy i historie tworzą wielopoziomowy obraz świata i znaczeń. Prowokują do niezależnej kontemplacji i wewnętrznego oglądu naszych wyobrażeń o świecie. Reżyserce udało się stworzyć film medytacyjny, immersyjny, czasami ironicznie dowcipny, zapierający dech w piersiach zarówno zdjęciami, jak i zwrotami narracji.
Przez lata rodzina złożona z rodziców i czwórki dzieci cieszyła się samowystarczalnym życiem na norweskiej farmie, z dala od zgiełku miasta, w harmonii z naturą. Niespodziewana tragedia wywróciła ich życie do góry nogami. Współczucie, które okazują sobie nawzajem, rozciąga się również na zwierzęta, dom i otaczającą naturę. Prywatne zdjęcia i domowe materiały wideo wplecione w narrację filmu akcentują psychologiczny wymiar upływu czasu. Film stawia pytanie o to, jak kierować sobą i rodziną w czasach smutku. Akcentuje potrzebę zaakceptowania zmiany i znalezienia nowej drogi życia. Gdy decydujesz się na życie z dala od społeczeństwa, musisz być przygotowany na możliwe wygnanie z raju.
Film opowiada o muzyce techno i kulturze rave w Polsce. Przewodnikiem po tym świecie jest dwójka młodych rejwerów z pokolenia Z: Marysia i Janusz oraz Marcello Zamenhoff, performer i jeden z pionierów techno w naszym kraju. Młodzi bohaterowie są zafascynowani modą na lata 90. XX wieku, ale posiadają też krytyczną świadomość naiwności oraz utopijności postulatów osób z pierwszego polskiego pokolenia techno. Film zderza współczesność z unikalnymi archiwami polskich imprez sprzed 30 lat, reprezentującymi konflikt pomiędzy miejską, artystyczną kulturą rejwową a wiejskimi imprezami techno spod znaku klubu Ekwador w Manieczkach. Bohaterowie szukają odpowiedzi na podstawowe pytanie, czy młodemu pokoleniu uda się pojednać podzieloną klasowo od lat 90. XX wieku scenę klubową w Polsce?
Medytacyjny, jeśli nie immersyjny, obraz przyrody wschodnich Himalajów. Piękne zdjęcia i przeszywający dźwięk bardzo szybko przenoszą nas z sali kinowej w głąb górskiej puszczy. Tam naukowczyni Mansee Mungi bada tytułowe nocne istoty. Na początku wydaje nam się, że słyszymy krople deszczu, uderzające o mocno oświetloną plandekę, którą co noc Mansee i jej asystenci rozstawiają w himalajskich lasach. Po chwili zdajemy sobie sprawę, że to nie deszcz lecz ćmy. Takich niezwykłych, zaskakujących obserwacji przyrody jest w filmie wiele. Mansee bada ćmę jastrzębią, a dokładnie jej występowanie na różnych wysokościach, aby na tej podstawie przewidzieć wpływ zmian klimatycznych na ziemską bioróżnorodność. Jak odróżnić ją od setek rodzajów innych ciem, które przylatują na oświetloną plandekę podczas ciemnej nocy? Bicki, asystent bohaterki, nie interesował się ćmami, ale gdy dostał tę pracę, z ciekawością zaczął śledzić świat tych nocnych istot i ich zwyczaje. W filmie nie pada dużo słów, co pozwala na głębokie zanurzenie się w fascynujący nocny świat, a także na zrozumienie misji nauki, którą symbolizuje zawsze skupiona i precyzyjna Mungi.
Niezwykle stylowy film dokumentalny, opowiadający o kultowej irlandzkiej artystce i architektce Eileen Gray. Zbudowała swój modernistyczny dom marzeń na Lazurowym Wybrzeżu, a następnie została przyćmiona przez Le Corbusiera. Gray miała wybitny talent do projektowania. Stworzyła jedne z najbardziej kultowych mebli XX wieku. Jej dom był równocześnie dziełem sztuki, z widokiem na skąpane w słońcu Morze Śródziemne. Miejsce nosiło nazwę E.1027, co było tajemniczym skrótem imion Gray i jej kochanka - rumuńskiego architekta Jeana Badovici. Kiedy jednak Le Corbusier dowiedział się o tym projekcie, popadł w obsesję. Pokrył ściany domu muralami i opublikował ich zdjęcia. Gray potraktowała jego murale jako wandalizm i zażądała zadośćuczynienia. Le Corbusier zignorował jej życzenia i zamiast tego wybudował swój słynny Cabanon - bezpośrednio za E.1027, który do dziś dominuje w tym miejscu. Film rekonstruuje dramatyczną historię Gray i jej domu. To oszałamiająco piękna opowieść o sile kobiecej ekspresji i męskiej chęci kontrolowania jej. Genialna artystka musiała spędzić życie w cieniu swoich kolegów.
Prawdziwa historia Wandy Rutkiewicz, pierwszej kobiety świata i pierwszej osoby z Polski na najwyższych szczytach ziemi – opowiedziana przez nią samą. Wanda bez zaproszenia wkroczyła w męski świat wypraw wysokogórskich i zapłaciła za to najwyższą cenę. Reżyserka filmu, która sama jest alpinistką, wyrusza w Himalaje śladami Wandy. Wskazówką do poszukiwań jest audio-pamiętnik bohaterki znaleziony wśród sterty materiałów archiwalnych. Wanda zaginęła 30 lat temu. Jej ciało nigdy nie zostało odnalezione. Niektórzy twierdzą, że została w klasztorze buddyjskim. Film eksploruje jej życie i tajemnicę z udziałem znanych wspinaczy: Reinholda Messnera, Krzysztofa Wielickiego i Carlosa Carsolio, a także bliskich jej kobiet: siostry Janiny Fies i menadżerki Marion Feik.
Mats Steen, norweski gracz, zmarł z powodu dystrofii mięśni w wieku 25 lat. Jego rodzice opłakują to, co uważali za samotne i odizolowane życie, kiedy zaczynają otrzymywać wiadomości od internetowych znajomych chłopaka z całego świata.
Trzydziestokilkuletni Samet wraca po feriach do zanurzonej w śniegu anatolijskiej wioski, aby pracować jako nauczyciel plastyki w lokalnej szkole, gdzie zamiast awansu, czeka go przykra niespodzianka.
Aktorka Elizabeth chce poznać wszystkie sekrety życia i małżeństwa Gracie. Aby to osiągnąć, zostanie uwikłana w niebezpieczną grę pozorów, w której każdy pilnie strzeże swojej wersji prawdy.
W latach 80. XX wieku Cyndi Lauper stała się ikoną biznesu muzycznego. Miała jaskrawo kolorowe, punkowe włosy, była ekscentryczna i jako pierwsza kobieta w historii podbiła listę przebojów pięcioma hitami z debiutanckiego krążka. Niemal wszyscy znali jej piosenki: "Girls Just Want to Have Fun", "Time After Time", "True Colors" czy "Drove All Night". Jako pierwsza kobieta zdobyła też solo nagrodę Tony za najlepszą oryginalną muzykę do musicalu. Dziś śledzi ją w sieci 1,5 miliona osób, a ona sama staje w obronie praw osób LGBTQ+, wspiera osoby niedosłyszące i namawia do aktywizmu oraz głosowania. Film odsłania kulisy jej zawodowego i prywatnego życia. Poznajemy czasy jej dorastania na Brooklynie, a potem w dzielnicy Queens, buntowniczą młodość, kiedy sprzeciwiała się nietolerancji, a także okres jej błyskawicznej światowej kariery. Niepublikowane do tej pory materiały archiwalne, jak domowe filmy, fotografie i wywiady, przedstawiają zmieniająca się na przestrzeni lat osobowość i występy sceniczne artystki. Dowiadujemy się także więcej o jej osobistych relacjach i związkach. Alison Ellwood dokumentuje także aktywizm Lauper, która koncentruje się na prawach kobiet i osób wykluczonych. W przemówieniu skierowanym do Kongresu w 2015 roku nawoływała między innymi do ochrony bezdomnej queerowej młodzieży. Nigdy nie chciała tylko śpiewać - za pomocą muzyki pragnęła zmieniać świat.
"Miałam 23 lata i moim pierwszym chłopakiem był John Lennon" – to słowa May Pang, asystentki Yoko Ono, która obok słynnego ex-Beatlesa jest bohaterką filmu. Łączył ich 18-miesięczny romans, który miał trwać tylko weekend. Romans był pomysłem Yoko Ono, która w ten sposób chciała odświeżyć swój związek z Lennonem. May Pang czekała 50 lat, aby opowiedzieć o tej historii. Te 18 miesięcy były najbardziej kreatywnym okresem Lennona w erze po Beatlesach. Współpracował z Dawidem Bowie, Eltonem Johnem i innymi. Udzielał się również towarzysko, co było nowością. Wtedy też May doprowadziła do pojednania Lennona z synem Julianem. Film wykorzystuje wspaniałe archiwa zdjęciowe i filmowe ukazujące te szalone 18 miesięcy i spotkania z Mickiem Jaggerem, Alice Cooperem, Paulem McCartney'em (pierwszy raz po rozstaniu się Beatlesów). Widzimy historię romansu z perspektywy 23-latki, która przeżywa swoją pierwszą miłość.
Opisywano ją jako boginię rock n’rolla, kapłankę voodoo, złą uwodzicielkę. Oskarżano o próbę rozbicia The Rolling Stonesów z uwagi na romanse z trzema członkami zespołu. Kilka piosenek Stonesów było inspirowanych jej osobą, nazywano ją nawet szóstym Stonesem. Pojawiła się także na okładce magazynu "Vogue". Anita Pallenberg - niemiecka modelka i aktorka - zyskała sławę w latach 60. i 70. XX wieku dzięki swojej burzliwej biografii. Film, w którym pamiętniki Anity czyta Scarlett Johansson, opowiada o jej ekscentrycznym życiu, rodzinie i karierze. Poznajemy jej nieopublikowane do tej pory wspomnienia. Oglądamy nigdy wcześniej nie pokazywane archiwalia filmowe i zdjęcia rodzinne ukazujące jej role filmowe, a także pobyty w Szwajcarii, Nowym Jorku i Londynie. Obserwujemy ją w roli matki, ikony mody i projektantki. W filmie pojawiają się także członkowie jej rodziny oraz przyjaciele, w tym Keith Richards i jej dzieci. Film opowiada słodko-gorzką historię kobiety, która żyjąc na krawędzi i mając rock’n’rollowego ducha, wywarła ogromny wpływ na kulturę i obyczaje swojego pokolenia, wyprzedzając znacząco swoje czasy.
Majestatyczny wizerunek Matterhornu kojarzy się z wyprawą, przygodą, pięknem i potęgą gór. Po latach masowej turystyki w Alpach dochodzi do zmiany myślenia. Naukowcy, podróżnicy, artyści i filozofowie próbują dotrzeć do esencji gór i źródeł ich mocy w nowy sposób. W filmie widzimy kontrastujące ze sobą stanowiska, które zmuszają do redefinicji wartości, na których się wychowaliśmy. Kiedyś powody, dla których ludzie wybierali się w góry, były zupełnie inne niż dzisiaj. Jak zmienić stosunek społeczny do turystycznej eksploatacji gór?
Film przedstawia postać i prace fotografa Jamesa Hamiltona - jednego z największych kronikarzy historii USA ostatnich 50 lat. Pracując dla Harper's Bazaar, The New York Observer i Village Voice, uwiecznił na zdjęciach najciekawsze wydarzenia i osobowości Ameryki. Stworzył ikoniczne zdjęcia Charlesa Mingusa, Patti Smith, Lou Reed'a, Lizę Minnelli czy Alfreda Hitchcocka. Był fotografem na planie filmów Wesa Andersona czy George'a Romero. Prowadził również kontrowersyjne projekty zdjęciowe w różnych miejscach w USA. Całą swoją artystyczną pracę dla swojego miejsca na ziemi - Nowego Jorku i uchwycił jego piękno i wyjątkowość. Szczególnie interesowała go scena muzyczna w "Big Apple". Jego prace wydawane były również w formie albumów w obiegu alternatywnej sztuki. Film pokazuje istotę reportażu zdjęciowego, jego najlepszy okres w historii, gdy był doceniany i pożądany przez wszystkich.
Wydana w 1976 roku książka "Raport Hite" szybko stała się bestsellerem i pozostaje nim do dziś. Autorka napisała ją na podstawie zebranych przez siebie relacji kobiet o ich satysfakcji z życia seksualnego. Jej badania i wyciągnięte wnioski poruszyły amerykańskie kręgi opiniotwórcze i zapowiadały dzisiejszą dyskusję o gender, seksualności i autonomii ciała. Film opowiada o czasach głębokiej przemiany społecznej dotyczącej postrzegania seksualności. Poprzez wyjątkowe filmowe i zdjęciowe archiwalia, osobiste pamiętniki, wywiady z tymi, którzy znali i współpracowali z Shere poznajemy pionierkę, która jest prawie nieznana młodszemu pokoleniu. Co się wydarzyło, że zniknęła? Z każdą publikacją opozycja wobec niej rosła. Film pokazuje, co czeka kobietę, która decyduje się odważnie mówić prawdę. Zniechęcona, wyrzekła się amerykańskiego obywatelstwa i na stałe zamieszkała w Niemczech.
Gosia to pełna życia dziewczyna, która pragnie studiować pedagogikę specjalną, bo wierzy, że może pomóc ludziom, którzy doświadczają kryzysu psychicznego. Od 13 roku życia sama spędziła wiele czasu w ośrodkach psychiatrycznych. Ma za sobą stany psychotyczne i epizody depresji. Potrafi jednak śmiać się z rzeczy bardzo trudnych. Swoją historią udowadnia, że osoba żyjąca ze schizofrenią każdego dnia może odnosić małe i duże sukcesy. Jej historia jest tak naprawdę opowieścią o miłości, sile woli i bezwarunkowym wsparciu.
"Polski James Dean", pisarz i hulaka Marek Hłasko, przyjeżdża pod koniec lat 50. XX wieku do Izraela. Nowy kraj i jego mieszkańcy stają się inspiracją dla artysty, a jednocześnie pułapką. Wykończony fizyczną pracą w palącym słońcu, śledzony przez bezpiekę i z zakazem powrotu do kraju, uczy się kochać nowe miejsce i nowe społeczeństwo.
Laos. Obserwujemy wypełnione spokojem, dyscypliną i oszałamiającą przyrodą życie młodych mnichów buddyjskich. Mieszkający w okolicznym domu nieopodal ich klasztoru nastoletni chłopak codziennie przepływa łodzią rzekę, aby czytać starszej kobiecie "Tybetańską księgę umarłych", pomagając jej przeprawić się na tamten świat.
Mandø jest małą duńską wyspą połączoną z lądem wąską groblą, która jest często zalewana przez Morze Wattowe. Mieszka na niej zaledwie 27 mieszkańców, których z powodu zmian klimatycznych czekają nieuchronne, tragiczne w skutkach zmiany. Najmłodszy z nich to 40-letni Gregers - jedyny rolnik na wyspie. Próbuje znaleźć partnerkę za pośrednictwem duńskiej wersji programu "Rolnik szuka żony". Gdy nadchodzi sztorm, obchodzi ze swoim psem wały przeciwpowodziowe. Prowadzi z matką pełne czystego nonsensu rozmowy. Inna mieszkanka wyspy - Mia właśnie obchodzi swoje setne urodziny, a Nils - miłośnik ptaków, lamentuje nad zmniejszającą się liczbą ptaków przylatujących na wyspę. Film przybliża nam w piękny wizualnie sposób to miejsce i morze, które zmienia się z wiatrem i przypływem. Nieciekawa przyszłość mieszkańców rysuje się w ich wzajemnych, niepozbawionych komizmu i ciepła rozmowach.
Ich numer telefonu znamy z demonstracji. Twarze z okładek gazet albo furgonetki antyaborcyjnej. Nazwiska z kampanii społecznych lub doniesień sądowych. W filmie poznajemy bliżej Justynę, Kingę, Natalię i Karolinę - przyjaciółki i aktywistki tworzące Aborcyjny Dream Team. Dziewczyny odbierają telefon pomocowy i chwalą się na TikToku, że umożliwiają 100 aborcji dziennie szokując hasłem "Aborcja jest OK!". Mają przeciwko sobie wszystkich – opinię publiczną, lekarzy, polityków. Mało kto rozumie, że ich prowokacyjny styl to walka ze stygmą aborcyjną, a w tle toczy się batalia o wolność i zdrowie kobiet. Jednak po wyroku trybunału, praktycznie zakazującego dokonywania aborcji, ich grupa staje się symbolem społecznej rewolucji, a numer infolinii skanduje tysiące osób na protestach. Niszowa wcześniej działalność staje się coraz bardziej niebezpieczna, znajdując się nagle w centrum zainteresowania – nie tylko mediów, ale również prokuratury. Jedna z nich, Justyna staje przed sądem za "pomoc w aborcji". W momentach wyczerpania i rozpaczy dziewczyny ratują się poczuciem humoru i wzajemnym wsparciem, a potem stawiają się na posterunku z pytaniem "Jak mogę ci pomóc"? Czy długo będą miały na to siłę? Czy Aborcyjny Dream Team przetrwa i siła siostrzeństwa zwycięży?
Dziennikarka Shiori Itō rozpoczyna niebezpieczne śledztwo dotyczące napaści na tle seksualnym, którego doświadczyła. Czy uda jej się doprowadzić do ukarania wysoko postawionego sprawcy? Jej pracodawca i rodzina odradzają jej walkę. Sprawa została nagłośniona i stała się punktem zwrotnym w Japonii, obnażającym przestarzały porządek prawny i patriarchalne, mizoginiczne struktury społeczne. Film powstał jako odpowiedź dziennikarki na oziębłość społeczno-prawnego systemu, który nie potraktował jej sprawy na poważnie. Reżyserka dokumentuje również własne strachy, lęki i oczekiwanie na karę, które towarzyszyły jej podczas pięcioletniej walki o ukaranie przestępcy. Filmowa rejestracja osobistej batalii o sprawiedliwość z perspektywy osoby, która doświadczyła przemocy, stała się wyrafinowanym filmem dającym nadzieję i odwagę innym kobietom znajdującym się w podobnej sytuacji. Za odważną i inteligentną postawę Itō została umieszczona przez tygodnik "The Time" na liście stu najbardziej wpływowych osób roku.
Buzkashi w języku perskim oznacza "łapanie kóz". To również tradycyjny sport, uprawiany w dużej części Azji Środkowej, w którym dwie drużyny graczy na koniach próbują przejąć kontrolę nad tuszą kozy lub cielęcia, aby móc wrzucić ją do koła i zdobyć punkty. Buzkashi stał się najpopularniejszym sportem w Afganistanie, mimo wprowadzenia przez talibów tymczasowego zakazu jego uprawiania. Film opowiada historię jednego z najlepszych afgańskich zawodników. Khaiber Akbarzada trenuje do startu w Narodowych Mistrzostwach Buzkashi. Zawody mogą mu przynieść światową sławę, a jednocześnie być źródłem nieszczęścia. Jego wujek - legenda tej dyscypliny - został zamordowany podczas wojny domowej. Aby uniknąć jego losu, Abharzada ukrywa się i próbuje znaleźć sposób na ucieczkę z kraju. Film dokumentuje znany nielicznym sport, który staje się idealnym odzwierciedleniem sytuacji politycznej w kraju. Symbolizuje czas wojny, kiedy żadna decyzja nie jest łatwa, a rezygnacja z marzeń okazuje się jedynym sposobem na przetrwanie.
Przytłoczony degradacją ukochanej rzeki muzyk postanawia przepłynąć tradycyjną, drewnianą łodzią 1300 km, by symbolicznie odzyskać dla niej dzikość. 40-dniowa podróż pozwala doświadczyć pozaludzkiego świata przyrody z perspektywy człowieka, który uważnie słucha. Zanurzyć się w pierwotnych dźwiękach rzeki, zapomnieć na moment o zakrzyczanej codzienności. Jego droga staje się pretekstem do rozmów o rzekach i wpływie człowieka na środowisko. Przypomina o katastrofie ekologicznej na Odrze - jednej z największych rzek w historii nowożytnej Europy. W ciszy, samotności, w dźwiękach budzącej się do życia wiosny, w głosie rzeki i brzmieniu wody, bohater poszukuje nadziei na taką przyszłość, w której panuje równowaga. Dla siebie, dla swojej córki, dla świata. To podróż, która stawia pytania o wolność rzek i ludzi, o relację człowieka i natury, ekosystemowe splątania oraz wątek dzikości w człowieku.
Paulina Urrutia i Augusto Góngora żyją ze sobą 23 lata. Ona była ministrą kultury i aktorką w Chile. On – popularnym dziennikarzem telewizyjnym pracującym nad kolektywną pamięcią narodu. Żyją w pięknym domu, który wspólnie wybudowali. Dom jest pełen wspomnień, o których Augusto powoli zapomina. Gdy dziewięć lat temu zdiagnozowano u niego Alzheimera, Paulina zaczęła nagrywać ich codzienność. Chociaż Augusto czasami nie rozpoznaje się w lustrze, Paulina jest zawsze przy nim. Jej miłość nie przemija. Oglądamy najczystszą formę love story, w której małe gesty i spojrzenia znaczą więcej niż słowa. Łącząc archiwalia telewizyjne, rodzinne wideo i sceny filmowane, film dokumentuje portret rodziny i społeczeństwa chilijskiego. Momenty bólu i alienacji nie są tu pomijane. Augusto coraz bardziej pogrąża się w niepamięci, która w efekcie dotyka ich oboje, a zarazem jest metaforą politycznych przemian w Chile ostatnich dekad.
14-letni Jimmy pragnie dołączyć do reprezentacyjnej drużyny Kung Fu, ale trener wybiera innego zawodnika. Postanawia jednak odzyskać swoje miejsce, pokonując własne słabości.
Amanda nie może się doczekać rozpoczęcia szóstej klasy. Zgodnie ze szkolną tradycją ma otrzymać pod opiekę jakiegoś słodkiego pierwszoklasistę. Zamiast tego pod jej opiekę trafia Lars, nowy uczeń w klasie, który w dodatku ma zespół Downa. Czy z kimś takim można się zaprzyjaźnić? Jak ją będą traktować koleżanki i koledzy? Co na to powie Adam, który bardzo, ale to bardzo jej się podoba?
Filmowy portret reżyserki Agnès Vardy ukazujący zupełnie nowe spojrzenie na jej życie i twórczość. Poznajemy to, co w jej przypadku pozostało do odkrycia, a co ona sama trzymała w tajemnicy. Varda była pionierką kina osobistego. Reżyser filmu - dokumentalista specjalizujący się w historii kina - przedstawia jej bogatą karierę, akcentując niezwykłą ciekawość świata, niebanalną fantazję i obrazoburczość. Oglądamy szczere i pouczające wywiady z członkami rodziny, przyjaciółmi i współpracownikami, odkrywając nieznane dotąd materiały archiwalne. Varda łączona jest często z francuską Nową Falą i uznawana za jej czołową przedstawicielkę, ale jej twórczość odznaczała się wyjątkowym radykalizmem. Była pierwszą kobietą-reżyserką w tym nurcie kina i wyprzedziła swoich kolegów-reżyserów kręcąc w 1955 jeden z pierwszych filmów Nowej Fali - "La Pointe Courte". Jej następny film "Cléo od 5 do 7" opowiadał historię kobiety wędrującej po Paryżu i stanowił przykład zamiłowania do łączenia fikcji i kina dokumentalnego. Reżyser filmu kładzie nacisk na czynniki osobiste, które wpłynęły na twórczość Vardy, w tym na jej długą i złożoną relację z reżyserem Jacques’em Demy’m. Walcząc z patriarchatem w przemyśle filmowych, Varda założyła własną firmę produkcyjną Ciné-Tamaris, którą dziś prowadzi jej córka - Rosalie Varda. Dzięki filmom dokumentalnym, takim jak "Zbieracze i zbieraczka" i "Twarze, plaże" lepiej rozumiemy powody, które doprowadziły do jej ponownego odkrycia w XXI wieku. Przez długi okres swojej kariery Vardzie brakowało rozgłosu, na jaki zasługiwała, a to przecież ona na nowo odkryła, jak może wyglądać film i jakie historie może opowiadać.
Film opowiada historię Pierre'a i jego kolegów, którzy właśnie zaczęli ósmą klasę. Pewnego dnia Pierre demonstracyjnie rzuca szkołę i postanawia "zamieszkać" na drzewie, oświadczając że życie nie ma sensu i żadnego znaczenia. Jego koledzy postanawiają przekonać Pierre'a, że jest inaczej i odzyskać dla niego radość życia. Zaczynają gromadzić swoje najcenniejsze rzeczy i tworzyć tzw. "stertę znaczeń", która pokaże koledze, że się myli. Idea szybko przekształci się w pułapkę. Bo może rzeczywiście "nic nie ma znaczenia" a "od momentu narodzin i tak zaczynasz umierać", jak twierdzi Pierre.
Młody Mahito, z tęsknoty za matką, wyrusza do magicznego miejsca, które dzielą żywi i umarli. Tam, gdzie śmierć dobiega końca, a życie znajduje nowy początek.
Jean Kayak, po pożarze swojego browaru, musi przetrwać i przechytrzyć setki bobrów, aby zostać najlepszym traperem w Ameryce. A wszystko po to, by zdobyć serce pięknej córki handlarza futrami.
Kasia i Robert, rodzice trzech chłopców, decydują się zmienić swoje dotychczasowe życie i wyruszyć w podróż kamperem. Nie mają celu i planu, a ich kompasem są marzenia o wolności i bliskości. Z każdym kilometrem coraz wyraźniej widać jednak rozdźwięk pomiędzy początkowymi wyobrażeniami, a trudami życia w drodze. Czy pozostawienie za sobą wszystkiego i wyjazd w nieznane może być receptą na szczęście? "W stronę słońca" to opowiedziany z wizualnym rozmachem film drogi rozpięty na przestrzeni 4 lat, 9 krajów i 50 tysięcy kilometrów, a jednocześnie niezwykle intymny i szczery portret rodzinny. I chociaż dokument zabiera widzów w malowniczą podróż, od Bułgarii aż po Gruzję i Maroko, pozwalając im niemal na własnej skórze poczuć wiatr we włosach, to jednak zmieniające się krajobrazy są tu tylko tłem dla prawdziwej przemiany, która zachodzi w każdym z bohaterów. Życie poza system zmusza ich do konfrontacji z samymi sobą: Kasia i Robert definiują bliskość w nowych warunkach, Leon dojrzewa do ważnej samodzielnej decyzji, a Tymon i Tytus dorastają w prawdziwej szkole życia jaką jest podróż. Film jest subtelną historią o poszukiwaniu harmonii, radości i wolności w życiu. To także pełna ciepła i humoru, ale i dojrzała opowieść o partnerstwie, rodzicielstwie i rodzinie, która może być zarówno konfliktem interesów, jak i sztuką kompromisów. "W stronę słońca" to wreszcie przypowieść o odwadze do zmian, szczęściu kryjącym się w niekoniecznie idealnych skrawkach rzeczywistości i podróży, która staje się celem samym w sobie.
Jørgen za młodu był gitarzystą i solistą w zespole rockowym. Z nagrań koncertów na kasetach VHS widać, że był wulkanem energii. Dziś, kiedy bohater przekroczył 40-tkę, niewiele zostało z jego zapału. Przestał w siebie wierzyć. Uzgodnił z żoną, że lepiej będzie dla rodziny, jeśli opuści dom i spróbuje samodzielnie odbudować swoje zdrowie psychiczne. Na początek zamieszkał z kolegą, ale to nie pomogło. Przeprowadził się na łódkę, bo nie miał innego wyjścia. Gdy wpadł na pomysł, by poprawić dźwięk swojej gitary, poznał Ove - stroiciela instrumentów. Szybko okazało się, że stał się również stroicielem duszy Jørgena. Obserwujemy, jak poszukiwanie właściwego dźwięku gitary oraz rozmowy z Ove zmieniają się w proces, który wyciąga Jørgena z depresji.
Społeczność Kuna jest jedną z największych spośród Pierwszych Narodów w Ameryce Łacińskiej. Zamieszkuje wyspy na Morzu Karaibskim u wybrzeży Panamy. Zdobywca Oscara, reżyser i antropolog Pierre-Dominique Gaisseau, spędził tam 1975 rok, kręcąc film o ich matriarchalnej kulturze. Obiecał, że pokaże go plemieniu, ale nie spełnił obietnicy. Arysteides Turpana – Kuna, który studiował we Francji, walczy z tamtejszą biurokracją, aby wydobyć film z archiwów i pokazać go społeczności. Jednocześnie obserwujemy, jak młode pokolenie Kuna tworzy swoje media. Jeden z nich, Orgun Wagua, współpracuje z reżyserem. Wielu starszych Kuna pamięta kręcenie filmu w latach 70. XX wieku. Konfrontują swoje wspomnienia z filmem, który po prawie pół wieku oglądają razem z młodym pokoleniem. Obserwujemy meta-filmowy, wielopoziomowy eksperyment. Peyrot stawia pytania o to, po co i dla kogo robi się kino dokumentalne oraz do kogo należy film dokumentalny. Czy do tego, kto go finansuje? A może do tego, kto jest jego autorem? Czy wreszcie do bohatera lub zbiorowości, którą przedstawia?
Cuviví to tradycyjna ekwadorska nazwa brodźca wyżynnego - ptaka brodzącego, który ma szczególne znaczenie dla rdzennych społeczności żyjących wokół jezior Ozogoche w środku Andów. Co roku ptaki te migrują na południe z Ameryki Północnej. Około września mijają jeziora Ozogoche, gdzie dużo z nich "popełnia samobójstwo", rzucając się z wysokości do lodowatej wody. Martwe ptaki są zbierane z brzegów i wykorzystywane do przygotowania rytualnej uczty. Migracja i poświęcenie się cuviví jest symboliczne dla rdzennych mieszkańców páramo, którzy podążają tą trasą, ale w przeciwnym kierunku. Ze względu na zmiany klimatyczne brakuje pracy i żywności, a wielu młodych ludzi migruje do Stanów Zjednoczonych, nie zważając na niebezpieczeństwa związane z podróżą.
"Trawa jest bardziej zielona tam, gdzie nas nie ma" - ta maksyma stanowi punkt wyjścia najbardziej intymnego filmu w dorobku Petera Mettlera. Filmu, który opowiada o pogodzeniu się ze stratą, przemijaniu i poddaniu się zmienności życia. W swoim audiowizualnym pamiętniku reżyser przedstawia wydarzenia ostatnich lat i zaprasza widownię do medytacji nad ludzkim przeznaczeniem. Zadaje egzystencjalne pytania swoim rodzicom i przyjaciołom. Jednocześnie skupia się na naturze: Alpach Szwajcarskich, z których pochodzą jego rodzice, i na lesie w jego rodzinnej Kanadzie. Wszystko jest płynne, zmienia się, tworząc krąg kontynuacji życia i śmierci. Nie czujemy, żeby reżyser narzucał nam interpretację tych obrazów. Tytułową maksymę traktuje jako wyzwanie, zaproszenie do działania, imperatyw jakiejkolwiek zmiany. Mettler zagląda pod powierzchnię zdarzeń i codzienności. Bardziej komponuje, niż reżyseruje, łącząc światło, obraz i dźwięk w jedną całość. Zaprasza do podróży w głąb siebie.
Inwazja Rosji na Ukrainę zastaje Alinę w Irpieniu pod Kijowem. Zbombardowane i odcięte od świata miasto staje się pułapką, z której udaje jej się wydostać z jedną z ostatnich grup ewakuacyjnych. Dociera do chaty w pobliskiej wiosce, w której utknęli jej rodzice. Przez pierwsze tygodnie starają się żyć normalnie. Mama prowadzi zajęcia online, tata opiekuje się swoimi kotami i zwierzętami z okolicy, Alina filmuje bieżące wydarzenia. Jednak front jest coraz bliżej. Trzeba podjąć decyzję - zostać czy uciekać?
Często słyszymy o Tajwanie w kontekście wielkiej polityki, ale niewiele wiemy o wewnętrznej sytuacji społeczno-politycznej i aktorach tamtejszej sceny politycznej. Film przedstawia sylwetkę prezydentki Tajwanu Tsai Ing-wen i jej politykę, która bierze pod uwagę rodzącą się ideę narodu tajwańskiego, dalekiego od chińskiej tradycji. Film przybliża najnowszą historię Tajwanu, który do lat 80. XX wieku był rządzony przez krwawą dyktaturę. Obecnie społeczeństwo, które niedawno uzyskało demokrację, nie chce jej stracić.
Laura, Christian i Tómas dzielą się przed kamerą swoimi intymnymi doświadczeniami związanymi z ciałem i seksualnością. W tym niemal terapeutycznym, uwalniającym od wstydu i lęku procesie, uczą się bliskości z innymi i akceptacji własnych ograniczeń.
"Pieśni wielorybów" to film, który przenosi nas w podróż po różnych zakątkach świata, ukazując potęgę oceanu i życie wielorybów. Dzięki wizualizacjom możemy doświadczyć ich niezwykłych zdolności oraz bogatego życia społecznego.
Para zakochanych nastolatków wierzących, że ich związek może trwać do grobowej deski, kompozytor szukający inspiracji oraz kobieta pozornie mająca wszystko, która spotyka miłość w najmniej oczekiwanym momencie... Fascynujące miasto Nowy Jork otwiera ich wszystkich na nowych ludzi i nowe doznania.
Jakie są charakterystyczne cechy i zachowania potrzebne do tego, aby stać się częścią japońskiego społeczeństwa? Co sprawia, że jesteś Japończykiem? Obserwując przez rok uczniów pierwszej i szóstej klasy publicznej szkoły podstawowej w Tokio, a także ich nauczycieli, poznajemy system szkolny, który znacząco różni się od innych krajów. Odkrywamy, w jaki sposób nauczyciele i uczniowie kształtują się nawzajem. Oprócz przyswajania nauki, dzieci uczą się samodyscypliny, ducha wspólnoty i dobrych manier. Codziennie weryfikowana jest równowaga między indywidualizmem a poszanowaniem innych. Wybuch pandemii i jej ograniczenia to tylko kolejny środek kontrolny, bo dzieci w Japonii są kształtowane przez kulturę swojego kraju i ściśle określony proces edukacyjny, który niezachwianie dąży do właściwej równowagi pomiędzy indywidualnym rozwojem a harmonią społeczeństwa jako całości. Film dokumentuje ten proces, stosując jednak hybrydową perspektywę. Reżyserka filmu krytycznie przygląda się japońskiej kulturze, z pozycji na równi jej znanej (sama pochodzi z Japonii), jak i obcej. Środowisko szkolne przypomina tu bowiem zakład produkcyjny, w którym surowcem do przetworzenia są dzieci.
Michel Gondry - specjalista od wszystkiego. Jego ekscentryczny talent zachęcił takich znanych wykonawców muzyki pop jak Björk, Rolling Stones, The White Stripes, czy Daft Punk do współpracy z nim przy teledyskach. Wywalczył sobie własną ścieżkę w Hollywood bez - jakże częstych w takich przypadkach - artystycznych kompromisów. Zdobył Oscara® za film "Zakochany bez pamięci", który nakręcił w charakterystycznej dla siebie szalonej stylistyce. Od trzydziestu lat Gondry zachwyca kunsztem i magią obrazu. Bez względu na to, czy analizujemy jego stosunek do muzyki, czy początkową karierę jako operatora, świat Gondry'ego ma korzenie w marzeniach z dzieciństwa i głębokim humanizmie, który jest również aktem politycznym.
Najbardziej wzruszający film dokumentalny o świętach pokazuje, dlaczego Boże Narodzenie obchodzimy w najciemniejszej porze roku. Małe irlandzkie miasteczko szykuje się na święta, ale niektórzy mieszkańcy walczą ze stresem i oczekiwaniami najbliższych. Loretta wstydzi się, że nie ma pieniędzy na basen dla dzieci. Mary ma inny problem ze świętami: jej żołądek nie pozwala na ucztowanie. Jason przygotowuje swoich synów na pierwsze święta bez mamy. Autentyzm trudu radzenia sobie ze świąteczną rzeczywistością jest w filmie skonfrontowany ze sztucznym śniegiem, blichtrem i humorem. Spotykamy zwolenników świętego Mikołaja. Na pytanie młodego członka chóru kościelnego, co św. Mikołaj ma wspólnego z Jezusem, ksiądz w odpowiedzi mówi o hojności obu.
Lil Nas X, a właściwie Montero Lamar Hill - to artysta bez precedensu i wyjątkowe nazwisko dla współczesnej popkultury. Amerykański raper, piosenkarz i autor tekstów, aktywista LGBTQ+, nagrodzony dwoma nagrodami Grammy, jest pierwszym czarnoskórym muzykiem o orientacji homoseksualnej, który otrzymał Country Music Assosiation Award. Lil Nas X wykracza poza muzyczne gatunki i przeciwstawia się oczekiwaniom. Eksperymentuje z powszechnie utartym wizerunkiem białego i heteroseksualnego kowboja, bawiąc się jego atrybutami i łącząc styl country z glamem lat 80. XX wieku. Swoim pierwszym hitem podbił świat muzyki pop, a rozpoznawalność zyskał w wieku 20 lat, publikując swoje nagranie na iTunes i SoundCloud. Jego "Old Town Road", będące mieszanką rocka, rapu i popu było przez wiele tygodni na szczytach list przebojów i uzyskało status diamentowej płyty. Stało się także przebojem wśród użytkowników TikToka, gdzie Lil Nas X ma 13,5 mln obserwujących. Film jest rodzajem dokumentalnego pamiętnika, który opowiada o życiu i karierze artysty. Nominowani do Oscara® filmowi twórcy Carlos López Estrada i Zac Manuel zanurzyli się w jego historii, próbując zrozumieć fenomen olśniewającego sukcesu i kreatywności muzyka. Film przedstawia spektakularne nagrania z tras koncertowych, fascynujące ujęcia za kulisami i reakcje fanów, przeplatane biografią Montero, w tym tą sprzed osiągnięcia sławy. Dokumentuje również artystę poza sceną, zaangażowanego społecznie, dla którego ważne są kwestie tożsamości, akceptacji i rodziny. Zastanawia się także nad swoim miejscem w środowisku czarnych queerowych wykonawców.
W latach 2003 - 2007 Brigitte Weich śledziła losy czterech członkiń północnokoreańskiej kobiecej drużyny piłkarskiej podczas realizacji swojego filmu dokumentalnego "Hana, dul, sed" z 2009 roku. W tym filmie, który jest sequelem, kobiety zastanawiają się nad rozwojem swojej kariery w piłce nożnej, a także nad ich późniejszym życiem. Pasja doprowadziła je do ćwierćfinału Pucharu Świata. Piłkarki są uderzająco szczere, gdy mówią o swoich rodzinach, przyjaźniach oraz bezwarunkowej miłości i zaangażowaniu, jakie czują dla swojego kraju. Oprócz byłych piłkarek w filmie występuje także reżyserka serialu telewizyjnego o drużynie, który powstał mniej więcej w tym samym czasie, co pierwszy film Weich. Fragmenty z tego serialu, prezentujące sfeminizowaną i romantyczną wersję sukcesów zespołu, zamieniają film w subtelną analizę kluczowej roli, jaką odgrywa kontrola obrazu w dyktaturze Korei Północnej. W tle niemal każdego ujęcia pojawia się portret lub posąg Wiecznego Przywódcy Kim Ir Sena. Film w dyskretny sposób obnaża struktury leżące u podstaw koreańskiej rzeczywistości, jednocześnie dodając głębi często nieco groteskowemu obrazowi tego kraju.
Po dwóch latach więzienia 23-letni Dalibor wraca do swojej dysfunkcyjnej rodziny. Podczas powitania brakuje 12-letniego brata Kevina, który mieszka z ich przemocowym ojcem alkoholikiem. Dalibor przeciwstawia się ojcu i pomaga matce w walce o prawo do wychowywania Kevina, żeby uratować chłopca przed dalszą krzywdą. Zaplątany w błędne koło cierpienia, bohater znajduje schronienie w nędznym, wędrownym cyrku. Zostaje fakirem, aby zaleczyć swoje rany.
W okresie wojny na Bałkanach w latach 90. XX wieku podziemna społeczność nadal pracowała, tworzyła, żyła i bawiła się na dyskotekach. Blokada Sarajewa trwała latami, życie w nim stało się aktem buntu, a muzyka rockowa i punkowa inspirowała ludzi i odwracała uwagę od codziennego koszmaru serbskich pocisków i snajperów. W ramach dalekosiężnego planu zainspirowanego lokalnym ruchem oporu, amerykański pracownik organizacji humanitarnej, mieszkający w Sarajewie, skontaktował się z zespołem U2. Chciał sprawdzić, czy mogliby pomóc w podniesieniu wiedzy i globalnej świadomości na temat wyniszczającego Bośnię konfliktu. Zespół zgodził się i latem 1993 roku podczas trasy koncertowej ZOO TV Tour nagrano wywiady satelitarne na żywo z mieszkańcami Sarajewa, którzy opisywali ich trudną sytuację. Zespół obiecał wystąpić w mieście po zakończeniu konfliktu. Film przedstawia historię tej obietnicy, a także powojenny koncert U2, podczas którego zespół zagrał dla ponad 45 000 lokalnych fanów. Był to występ, który honorował radosną, zbiorową, pamięć mieszkańców Sarajewa, którzy nie tylko przetrwali blokadę, ale pomimo niej żyli dalej. Film pokazuje, że wobec najmroczniejszych ludzkich impulsów i instynktów to właśnie muzyka i sztuka mogą być aktami buntu oraz narzędziem społecznego pojednania i aktywizmu.
Filmowy portret Ricardo Cavallo - argentyńskiego malarza, który od 1976 roku mieszka we Francji. Cavallo jest pustelnikiem o ascetycznym temperamencie, zafascynowanym historią rzeźby i malarstwa, przede wszystkim Velásquezem. To osobowość pełna pasji, a zarazem skromny rzemieślnik eksplorujący krajobraz bretańskiego regionu Finistère i obserwujący zmianę lokalnych przypływów i odpływów. To również – od 40 lat - przyjaciel reżysera filmu Barbeta Schroedera (wybitnego reżysera znanego z takich filmów, jak "Wielebny W." czy "Adwokat terroru"), który przez dwa lata cierpliwie i wnikliwie dokumentował jego życie, osobowość i karierę. Cavallo to spadkobierca czasów, w których malowanie wymagało koncentracji, ciszy i ascetycznego życia. Jednak artysta, traktowany przez Schroedera jako "najwyższa forma wcielenia dobra" podlega w tym filmie rekonfiguracji. Poświęcił życie malarstwu i chociaż wie, że ten film jest o nim, unika bycia w centrum uwagi. Reżyser zabiera nas więc bardziej w podróż przez historię sztuki, której dzieła fascynują nie tylko pięknem, ale także siłą oddziaływania. To również pochwała osobowości niezwykłego człowieka, który z prostotą i pokorą całkowicie zaangażował się w swoją twórczość i potrafi przekazać swoją pasję kolejnym pokoleniom.
W górzystym regionie północnego Iranu grupa dobrych znajomych szuka sposobu na życie. Prowadzenie biznesu na pewno nie jest dla nich, irańska gospodarka pogrążona jest w zastoju. Najchętniej wyjechaliby z kraju, ale nie mają pieniędzy. Jedyne, co im pozostało, to szukać skarbów. Nie jest to całkowicie nierealistyczny pomysł w Iranie, gdzie tysiącletnie klejnoty i złote monety czekają na odkrycie w starożytnych grobowcach, katakumbach i jaskiniach. Poszukiwanie skarbów jest jednak surowo zabronione. Dołącza do nich reżyser filmu Hesam Eslami, który dokumentuje ich drogę w poszukiwaniu szczęścia. Filmuje, jak opracowują plany, debatując nad tajnikami różdżek, wykrywaczy metali i minikamer potrzebnych do znalezienia upragnionego garnka złota. Tymczasem policja prowadzi poszukiwania nielegalnych wykopalisk, a filmowani poszukiwacze robią co w ich mocy, by uniknąć złapania. Ta zabawa w kotka i myszkę, przeplatana wieloma humorystycznymi scenami, to historia o poszukiwaniu skarbów, która staje się poszukiwaniem szczęścia.
Osiem lat temu duński scenarzysta Lars K. Andersen wpadł na pomysł filmu inspirowanego postacią bohatera z dzieciństwa – norweskiego podróżnika Helge Ingstada, który w 1937 roku wybrał się na wyprawę do Meksyku w poszukiwaniu zaginionego plemienia Apaczów. Lars napisał scenariusz, w którym chciał pójść w ślady swojego bohatera i wraz z norweskim filmowcem Håvardem Bustnesem odnaleźć tajemnicze plemię. Ale to, co na papierze wyglądało na ekscentryczny film drogi utrzymany w stylistyce amerykańskiego westernu, przerodziło się w mimowolną dekonstrukcję mitologii białego poszukiwacza przygód. Zmusiło to Larsa i Håvarda do autorefleksji, ponownego przemyślenia idei projektu oraz własnej roli jako outsiderów kulturowych. Po drodze spotkali Piusa - prawnuka wojownika Geronimo, który sam mocno wierzy w istnienie Apaczów w Meksyku. Kiedy projekt filmowy jest na skraju upadku, Lars zaczyna szukać odpowiedzi, które zaprowadzą go do wnuka Helge Ingstada w Oslo. Na strychu czeka go zdumiewające odkrycie, które zmienia wszystko. To nieoczekiwane znalezisko prowadzi do emocjonalnego zakończenia, akcentującego temat kulturowego szacunku i zawłaszczenia.
Film opowiada o legendarnej francuskiej rodzinie Troisgros, która urzęduje w wiejskim regionie Ouches, 100 kilometrów na zachód od Lyonu. Początki ich działalności sięgają roku 1930, dziś są dumnymi posiadaczami trzech gwiazdek Michelin, tworząc prawdziwą dynastię. Do ich zlokalizowanej w XIX-wiecznym budynku restauracji Le Bois sans Feuilles od dekad pielgrzymują tłumy. Otacza ich sława pionierów nouvelle cuisine, twórców m.in genialnego przepisu na łososia i wynalazców dania ze szczawiu. Posiadają także dwie inne restauracje: Le Central w mieście Roanne i położoną na wsi - La Colline du Colombier. W filmie odwiedzamy wszystkie trzy.
Przyrodnie siostry Ida i Tuva wybierają się na wspólne nurkowanie. Kiedy jedna z nich zostaje uwięziona pod powierzchnią wody, druga postanawia wezwać pomoc.
Dokument przybliża historię Stanisławy Leszczyńskiej, przedwojennej położnej, która po osadzeniu w obozie Auschwitz-Birkenau ratowała życie nowonarodzonych dzieci.
W mroku saunie kobiety dzielą się swoimi najskrytszymi sekretami i intymnymi przeżyciami, zmywając wstyd uwięziony w ciele i odzyskując siły dzięki poczuciu wspólnoty.
Ten film powstawał blisko 20 lat! Gdy rozpoczynały się zdjęcia, niewielu słyszało o rodzinie Ulmów i niewielu było zainteresowanych ich niezwykłą historią. Mimo to reżyser, Dariusz Walusiak, zbierał materiały, rejestrował relacje świadków pamiętających jeszcze rodzinę Józefa i Wiktorii, odkrywał nowe fakty, badał motywacje i uczucia zarówno jasnych bohaterów tej historii, jak i tych odpowiedzialnych za tę i inne zbrodnie. Pierwszym nagranym rozmówcą w 2004 roku był... brat Józefa Ulmy... Zarówno on, jak i kilkunastu innych świadków, których zarejestrowano na potrzeby filmu dziś już nie żyją...
Mieszkańcy Kisenso są niezadowoleni. Znów przed świętami ktoś ukradł kabel i nie ma prądu. Trzeba założyć komitet i zrobić zbiórkę na zakup nowego. Kudi mobilizuje osiedle, żeby zebrać odpowiednią sumę i mieć prąd na następne święta. Niestety nie jest to jedyny problem Kisenso - osiedla pod Kinszasą. Kongo znów wylało i w sporej liczbie domów chodzi się w wodzie. Davido szuka suchego miejsca do spania i uprawiania swojej pasji - bodybuildingu. Kisenso pogrążone w ciemności i w wodzie nie traci pozytywnego stosunku do świata. Życie cały czas się toczy i nie wiadomo, co przyniesie nadciągający świt.
W ciągu trzech lat francuski fotograf i artysta JR stworzył wielkoformatowe dzieło sztuki w więzieniu o zaostrzonym rygorze w Kalifornii. Współpracował przy tym projekcie z mężczyznami osadzonymi w placówce. Wspólnie ukazali siłę sztuki jako narzędzia reintegracji, rehabilitacji i transformacji w brutalnym amerykańskim systemie karnym. Traktując osadzone w więzieniu osoby jak równych sobie, reżyser znany z oddawania w sztuce głosu osobom marginalizowanym i niewidocznym, nawiązał z nimi głęboki kontakt. Dzięki temu otworzyli się na nowe doświadczenia i pokazali głęboką przemianę, jaka w nich zaszła. JR świadomie kręcił film telefonem komórkowym, nadając materiałowi surową bezpośredniość i tym samym wydobywając na wierzch prawdę i szczere ludzkie emocje z historii osób, które w systemie karnym kryją się wyłącznie za numerami i statystykami.
Obserwujemy Gerel i jej syna przez siedem dramatycznych lat, które zmieniły ich życie na zawsze. Gerel, agresywna mongolska nacjonalistka, nienawidzi Chińczyków i szefuje podziemnej grupie feministek w Ułan Bator - stolicy Mongolii. Organizują inspekcje domów publicznych i nielegalnych kasyn, nasyłając na nie policję i pouczając młode Mongolki, które w nich pracują. Sprzeciwia się korupcji, zanieczyszczeniu powietrza i wykorzystywaniu jej kraju przez obce korporacje. Gerel walczy dla ojczyzny i swojego macierzyństwa. Jej syn - Temuulen najczęściej zostaje sam w domu. Jego matka powoli zdaje sobie sprawę, że jej nienawiść związana jest z traumami. Musi zmierzyć się ze wszystkimi ważnymi dla niej problemami, aby stać się lepszą matką.
Od lat 70. XX wieku lesbijki z całego świata przybywają na grecką wyspę Lesbos – miejsce narodzin starożytnej greckiej poetki Safony. Znajdują raj w lokalnej wiosce Eressos i tworzą własną queerową społeczność, ale wśród rdzennych mieszkańców wioski rośnie napięcie. Obie grupy roszczą sobie prawo do rządzenia wioską, a reżyserka Tzeli Hadjidimitriou – pochodząca z Eressos lesbijka – tworzy filmową kronikę ponad 40 lat miłości, wspólnoty, konfliktów i tego, co to znaczy czuć się akceptowanym lub nie. To jej pierwszy film pełnometrażowy, który jest efektem 12 lat pracy. Ma formę osobistego eseju, który dokumentuje historię nie tylko jej własną, ale również konfliktów i powstawania bezpiecznych przestrzeni.
W 1982 roku Wim Wenders poprosił 16 znanych reżyserów o komentarz na temat przyszłości kina, w wyniku czego powstał film „Pokój 666”. Teraz, 40 lat później, w Cannes, reżyserka Lubna Playoust zadaje nowemu pokoleniu filmowców to samo pytanie: „Czy kino jest językiem, który wkrótce zaginie, sztuką, która zmierza ku końcowi?”.
Gdy 86-letni Rene kupuje kwiaty, zawsze zastanawia się, jaki kolor wybrałaby jego żona, gdyby żyła. Podobnie jak większość bohaterów filmu, spędził więcej czasu ze swoją partnerką niż bez niej. W szczerych, otwartych wywiadach kobiety i mężczyźni z pokolenia 80+ opowiadają o miłości, żałobie, związkach oraz dążeniu do szczęścia. Dyskutują o momencie szoku, gdy zabrakło najbliższej im osoby i o procesie uczenia się życia w pojedynkę. Reżyserka układa ich indywidualne historie w chór głosów przeplatający się z abstrakcyjnymi obrazami na granicy snu oraz muzyką interpretującą ich wewnętrzne życie. To wszystko tworzy kolekcję różnych sposobów patrzenia na miłość, życie, samotność i śmierć. Film jest testamentem pokolenia, które odchodzi, a zarazem niezwykle wzruszającą lekcją miłości. Zabierają ze sobą bezwarunkową afirmację życia, bez oglądania się w tył i analizowania tego, co ich spotkało.
Film jest refleksją nad architekturą i jej budulcami: kamieniem oraz betonem. To wizja budynków sprzed setek i tysięcy lat, które ukazują naszą dzisiejszą porażkę na tym polu i tym samym destrukcję wartości, jaką była architektura. Nadzieja na wyjście z impasu leży w antycznym podejściu do tematu. Na pierwszym planie filmu reżyser ukazuje nam wymiary, piękno i tajemnice antycznej architektury oraz proces przemiany przepięknych, różnorodnych kamieni w szary, jednowymiarowy beton. Na drugim planie obserwujemy budowę kamiennego kręgu w ogrodzie architekta Michele de Lucci, bez specjalnego przeznaczenia, oprócz faktu, że nikt nie będzie miał do niego wstępu. Odwiedzamy ruiny świątyni w Baalbek w Libanie, gdzie starszy pan od 12 lat porządkuje kamienie sprzed dwóch tysiącleci. Jak wrócić do złotych zasad architektury, zanim będzie za późno? Film nie daje odpowiedzi, ale zadaje pytania, łącząc architekturę, geografię i kwestie środowiska naturalnego w jedno doświadczenie filmowe. Medytacyjne zdjęcia przemawiają do nas mocniej niż eksperci. Co po nas pozostanie?
Trwają przygotowania do corocznego wyścigu saneczkowego. Frankie, nieco szalony naukowiec, obmyśla koncepcję pojazdu, który ma zapewnić zwycięstwo jego drużynie.
Co się dzieje w głowie, kiedy śpimy i jak powstają sny? Czy da się wejść do cudzych fantazji i przeżyć tam najbardziej niesamowitą przygodę, jaką można sobie wyobrazić?
Zakopane, 1914. Czterech artystów budzi się po szalonej, narkotycznej imprezie nie dość, że zamieszani w rewolucyjną intrygę, to jeszcze z trupem na kanapie.
Ryś euroazjatycki uchodzi za najbardziej tajemniczego wśród dzikich kotów i nigdy wcześniej nie udało się sfilmować go w jego naturalnym środowisku. Tego karkołomnego zadania w swoim dokumentalnym debiucie podjął się właśnie Laurent Geslin. Dziewięć lat cierpliwych obserwacji pozwoliło zbudować mu tę niezwykła historię. W sercu rozciągającego się na szwajcarsko-francuskiej granicy łańcucha górskiego Jura leśny spokój przerywają nagle osobliwe, powtarzająca się dźwięki. Wspaniała sylwetka rysia euroazjatyckiego toruje sobie drogę między bukami i jodłami, nawołując głośno w poszukiwaniu wybranki, z którą połączy się w okresie godowym. Tak zaczyna się piękna, pełna zabawnych, choć i dramatycznych zwrotów akcji przygoda, w której centrum znajdzie się rodzina rysiów. Jej życie wyznaczają zmieniające się pory roku, ale i coraz większa ingerencja człowieka w środowisko naturalne dzikich kotów. Poznamy zwyczaje tych niezwykłych, dyskretnych zwierząt, będziemy świadkami tego, jak uczą młode technik łowieckich, ale i dowiemy się, jakie czyhają na nie niebezpieczeństwa. Podążając śladami bohaterów dokumentu, odkryjemy świat, który jest na wyciągnięcie ręki, ale jednocześnie pozostaje zupełnie nieznany.
Moritz przeprowadza się do Berlina, aby być ze swoim chłopakiem, lecz po tym ich związek szybko się rozpada. Dwudziestodwulatek wyrusza w głąb berlińskiej sceny imprezowej.
Trwa wielki wyścig na Księżyc. Drużyny z całego świata pragną jako pierwsze umieścić swoje flagi na jego powierzchni. Wkrótce o podróży w kosmos zaczynają marzyć także śmiały Solan i nieco bardziej ostrożny Ludwik. Ich pojazdem ma się stać rakieta zbudowana przez Alfiego – przyjaciela, który w domowym zaciszu opracowuje niecodzienne wynalazki, nie zawsze udane… Na miejsce startu przybywa ekipa telewizyjna, a przygotowania do lotu śledzi w napięciu cały kraj. Wszyscy trzymają kciuki za dzielnych, choć nietypowych astronautów. Czy Solan i Ludwik zrealizują swoje marzenie i staną się słynnymi astronautami? Czy jako pierwsi postawią na Księżycu swoje łapy, a potem wrócą cali i zdrowi? Ich podróż będzie pełna niespodzianek!
Nadszedł wyczekiwany dzień dla Królika Karola – wreszcie kończy 5 lat. Huczne świętowanie urodzin stoi jednak pod znakiem zapytania. Czy przyjęcie odbędzie się zgodnie z planem?